สัปดาห์ที่ 16

บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วัน/เดือน/ปี 28 เมษายน พ.ศ.2558

ครั้งที่ 16 กลุ่มเรียน 104 วันจันทร์  

เวลาเข้าเรียน 12.20 - 15.50 น. ห้อง 435 อาคาร 4

โปรแกรมการศึกษาเฉพาะบุคคล

( Individualized Education Program )

แผน IEP

• แผนการศึกษาที่ร่างขึ้น
• เพื่อให้เด็กพิเศษแต่ละคนได้รับการสอนและการช่วยเหลือฟื้นฟูให้เหมาะสมกับความต้องการและความสามารถของเขา
• ด้วยการจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของเด็ก
• โดยระบุเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดการใช้แผนและวิธีการวัดประเมินผลเด็ก

การเขียนแผน IEP

• คัดแยกเด็กพิเศษ
• ครูต้องรู้ว่าเด็กมีปัญหาอะไร
• ประเมินพัฒนาการเด็กเป็นระยะ จะทำให้ทราบว่าจะต้องเริ่มช่วยเหลือเด็กจากจุดไหน ในทักษะใด
• เด็กสามารถทำอะไรได้ / เด็กไม่สามารถทำอะไรได้
• แล้วจึงเริ่มเขียนแผน IEP

IEP ประกอบด้วย

• ข้อมูลส่วนตัวของเด็ก
• ระบุว่ามีความจำเป็นต้องได้รับบริการพิเศษอะไรบ้าง
• การระบุความสามารถของเด็กในขณะปัจจุบัน
• เป้าหมายระยะยาวประจำปี /ระยะสั้้น
• ระบุวัน เดือน ปี ที่เริ่มทำการสอนและคาดคะเนการสิ้นสุดของแผน
• วิธีการประเมินผล

ประโยชน์ต่อเด็ก

• ได้เรียนรู้ตามความสามารถของตน
• ได้มีโอกาสพัฒนาตามศักยถาพของตน
• ได้รับการศึกษาและฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องและเหมาะสม
• ถ้าเด็กเข้าเรียนในโรงเรียนจะไม่ถูกจัดเข้าชั้นเรียนเฉยๆ

ประโยชน์ต่อครู

• เป็นแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่ตรงกับความสามารถและความต้องการของเด็ก
• เป็นแนวทางในการเลือกสื่อการสอนและวิธีการสอนให้เหมาะกับเด็ก
• ปรับเปลี่ยนได้เมื่อต้องการเปลี่ยนแปลงไป
• เป็นแนวทางในการประเมินผลการเรียนและการเขียนรายงาน พัฒนาการความก้าวหน้าของเด็ก
• ตรวงสอบและประเมินได้เป็นระยะ

ประโยชน์ต่อผู้ปกครอง

• ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำแผนการเรียนรายบุคคล เพื่อให้เด็กได้พัฒนาความสามารถได้สูงสุดตามศักยภาพ
• ทราบร่วมกับครูว่าจะฝึกลูกของตนอย่างไร
• เกิดความร่วมมือในการพัฒนาเด็ก มีการติดต่อสื่อสารกันอย่างต่อเนื่องและใกล้ชิดระหว่างบ้านกับโรงเรียน

ขั้นตอนการจัดทำแผนการศึกษารายบุคคล

1.การรวบรวมข้อมูล

• รายงานทางการแพทย์
• รายงานการประเมินด้านต่างๆ
• บันทึกจากผู้ปกครอง ครู และผู้ที่เกี่ยวข้อง

2.การจัดทำแผน

• ประชุมผู้ที่เกี่ยวข้อง
• กำหนดจุดมุ่งหมายระยะยาวและระยะสั้น
• กำหนดโปรแกรมและกิจกรรม
• จะต้องได้รับการรับรองแผนการศึกษาเฉพาะบุคคลจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง

การกำหนดจุดมุ่งหมาย

• ระยะยาว
• ระยะสั้น

จุดมุ่งหมายระยะยาว

• กำหนดให้ชัดเจน แม้จะกว้าง

          - น้องนุ่นช่วยเหลือตนเองได้

          - น้องดาวร่วมมือกับผู้อื่นได้ดีขึ้น

          - น้องริวเข้ากับเพื่อนคนอื่นๆได้

จุดมุ่งหมายระยะสั้น

• ตั้งให้อยู่ภายใต้จุดมุ่งหมายหลัก
• เป็นพฤติกรรมที่เด็กสามารถทำได้ในระยะ 2-3 วัน หรือ 2-3 สัปดาห์
• จะสอนใคร
• พฤติกรรมอะไร
• เมื่อไหร่ ที่ไหน (ที่พฤติกรรมนั้นจะเกิด)
• พฤติกรรมนั้นต้องดีขนาดไหน

3.การใช้แผน

• เมื่อแผนเสร็จสมบูรณ์ ครูจะนำไปใช้โดยจะใช้แผนระยะสั้น
• นำมาทำเป็นจุดประสงค์เชิงพฤติกรรม
• แยกย่อยขั้นตอนการสอนให้เหมาะกับเด็ก
• จัดเตรียมสื่อและจัดกิจกรรมการเรียนการสอน
• ต้องมีการสังเกตเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเด็กและความสามารถ โดยคำนึง

          1. ขั้นตอนพัฒนาการของเด็กปกติ

          2. ตัวชี้วัดพื้นฐานที่เกี่ยวกับปัญหาของพัฒนาการเด็ก

          3. อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมของเด็กและผู้ใหญ่ที่มีผลต่อการแสดงออกของเด็ก

4.การประเมิน

• โดยทั่วไปจะประเมินภาคเรียนละครั้งหรือย่อยกว่านั้น
• ควรมีการกำหนดวิธีการประเมินและเกณฑ์วัดผล

       ** การประเมินในแต่ละทักษะหรือแต่ละกิจกรรม อาจใช้วิธีวัดและกำหนดเกณฑ์แตกต่างกัน **

         เมื่อเรียนเนื้อหาเสร็จแล้ว อาจารย์ให้นักศึกษาแบ่งกลุ่ม กลุ่มละ 5 คน เขียนแผน IEP กลุ่มละ 1 ทักษะ

          จากนั้น อาจารย์ให้นักศึกษาสอบร้องเพลง โดยให้จับฉลากคนละ 1 เพลง ให้ร้องเพลงพร้อมเคาะจังหวะประกอบเพลง

          ดิฉันได้ร้องเพลง ดอกไม้

เพลง ดอกไม้ 

ดอกไม้ต่างพันธ์ สวยงามสดสี

เหลือง แดง ม่วงมี แสด ขาว ชมพู

         สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์สุดท้ายของการเรียนการสอนวิชาการจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

ความรู้สึกที่มีต่ออาจารย์และวิชานี้

       

        อาจารย์เบียร์เป็นคนที่น่ารัก เข้าใจนักศึกษา คอยแนะนำ ให้คำปรึกษาในเรื่องต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนหรือปัญหาต่างๆที่นักศึกษาไม่สบายใจ อาจารย์มีเทคนิคการสอนที่น่าสนใจ สอนเนื้อหาในหัวข้อต่างๆได้เข้าใจง่าย มีกิจกรรมที่สนุกสนานทำให้บรรยากาศในห้องเรียนไม่ตึงเครียดและทำให้อยากเรียนวิชาที่อาจารย์สอนเพราะอาจารย์อธิบายเนื้อหาเข้าใจง่าย ทำให้รู้สึกว่าวิชานี้ไม่น่าเบื่อเลย กลับเป็นวิชาที่อยากเข้าเรียนทุกครั้ง

การนำไปประยุกต์ใช้

                                   สามารถนำความรู้เรื่องการเขียนแผนIEP ไปใช้ได้ถูกต้องเมื่อต้องพบเจอกันสถานการณ์จริง เพื่อให้เด็กพิเศษแต่ละคนได้รับการสอนและการช่วยเหลือฟื้นฟูให้เหมาะสมกับความต้องการและความสามารถของเขา และกิจกรรมร้องเพลงสามารถนำไปปรับใช้ในการเรียนการสอนกับเด็กได้ซึ่งจะช่วยบำบัดและส่งเสริมพัฒนาการของเด็กได้ครบทั้ง 4 ด้าน 

การประเมินผล

• ตนเอง  :  เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อย  จดบันทึกเนื้อหาเพิ่มเติม ให้ความร่วมมือในการทำงานกลุ่ม และตั้งใจร้องเพลงที่ตนเองได้รับอย่างเต็มที่ 
• เพื่อน  :  เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อย  เพื่อนๆตั้งใจเรียนขณะอาจารย์สอน ให้ความร่วมมือในการทำงานกลุ่ม ช่วยกันระดมความคิดในการทำงาน และเพื่อนๆทุกคนตั้งใจร้องเพลงที่ตนเองได้ ถึงแม้บางคนจะได้เพลงที่ร้องยาก มีร้องเสียงเพี้ยนบ้างในบางท่อนแต่ทุกคนก็ร้องเพลงอย่างเต็มที่ และส่วนใหญ่เพื่อนๆร้องเพลงได้ดี จนได้รับคำชมจากอาจารย์ว่ากลุ่มเรียนนี้เป็นกลุ่มเรียนที่ร้องเพลงเพราะ
• อาจารย์  : เข้าสอนตรงต่อเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย อาจารย์สอนเนื้อหาได้เข้าใจง่าย พูดเน้นในส่วนที่สำคัญ อาจารย์คอยให้คำแนะนำในการเขียนแผน IEPของนักศึกษาทุกกลุ่ม และมีเพลงที่ใช้ในการบำบัดเด็กพิเศษให้นักศึกษาได้ฝึกร้องเพลง ซึ่งเป็นประโยชน์สามารถนำไปปรับใช้ในการเรียนการสอนเด็กปกติหรือใช้บำบัดเด็กพิเศษได้

สัปดาห์ที่ 15

บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วัน/เดือน/ปี 20 เมษายน พ.ศ.2558

ครั้งที่ 15 กลุ่มเรียน 104 วันจันทร์  

เวลาเข้าเรียน 12.20 - 15.50 น. ห้อง 435 อาคาร 4

             อาจารย์ให้นักศึกษาทำกิจกรรมก่อนเข้าสู่บทเรียน ดิ่งพสุธา เพื่อกระตุ้นให้นักศึกษาเกิดความพร้อมก่อนที่จะเริ่มเรียนและเกิดความสนุกสนาน

หัวข้อที่เรียนในวันนี้

            การส่งเสริมทักษะต่างๆ ของเด็กพิเศษ
4.ทักษะพื้นฐานทางการเรียน
เป้าหมาย

• การช่วยให้เด็กแต่ละคนเรียนรู้ได้
• มีความรู้สึกดีต่อตนเอง
• เด็กรู้สึกว่า "ฉันทำได้"
• พัฒนาความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น
• อยากสำรวจ อยากทดลอง

ช่วงความสนใจ

• ต้องมีก่อนการเรียนรู้อื่นๆ
• จดจ่อต่อกิจกรรมในช่วงเวลาหนึ่งได้นานพอสมควร

การเลียนแบบ

การทำตามคำสั่ง คำแนะนำ

• เด็กได้ยินสิ่งที่ครูพูดชัดหรือไม่
• เด็กเข้าใจคำศัพท์ที่ครูใช้หรือไม่
• คำสั่งยุ่งยากซับซ้อนไปหรือไม่

การรับรู้  การเคลื่อนไหว

• ได้ยิน เห็น สัมผัส ลิ้มรส กลิ่น  ------>   ตอบสนองอย่างเหมาะสม

การควบคุมกล้ามเนื้อเล็ก

• การกรอกน้ำ ตวงน้ำ
• ต่อบล็อก
• ศิลปะ                                                             
• มุมบ้าน
• ช่วยเหลือตนเอง

ตัวอย่างอุปกรณ์สำหรับเด็กพิเศษ

• ลูกปัดไม้ขนาดใหญ่
• รูปต่อที่มีจำนวนขิ้นไม่มาก

  

          สมมุติให้รูปเรขาคณิตเป็นบล็อกไม้ เด็กจะเริ่มทำกิจกรรมต่อรูปเรขาคณิตได้เมื่อช่วงอายุ 4ขวบ หากเป็นเด็กพิเศษอาจจะยังไม่สามารถต่อได้ ฉะนั้น ครูควรเริ่มให้เด็กหัดวางทีละตัวก่อนหากเด็กหยิบผิดกำลังจะวาง ครูต้องพูดชี้นำเด็กว่า ใช่หรือเปล่าน๊า ครูว่าอันนี้ใช่ไหมคะ เป็นต้น

ความจำ

• จากการสนทนา
• เมื่อเช้าหนูทานอะไร
• แกงจืดที่เรากินใส่อะไรบ้าง
• จำตัวละครในนิทาน
• จำชื่อครู เพื่อน
• เล่นเกมทายของที่หายไป

ทักษะคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์
  ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ ที่จำเป็นสำหรับเด็กปฐมวัยมี 7 ทักษะ ได้แก่
               1. ทักษะการสังเกต(Observation)  คือการใช้ประสาทสัมผัสในการเรียนรู้ โดยเข้าไปมีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับวัตถุสิ่งของหรือเหตุการณ์อย่างมีจุประสงค์ เช่น การจะหาข้อมูลที่เป็นรายละเอียดของสิ่งนั้น ๆ โดยไม่ใส่ความคิดเห็นของตนเองลงไป
               2. ทักษะการจำแนกประเภท(Classifying) คือ ความสามารถในการแบ่งประเภทของสิ่งของ โดยหาเกณฑ์หรือสร้างเกณฑ์ในการแบ่งขึ้น  ส่วนใหญ่เด็กจะใช้เกณฑ์ในการจำแนกอยู่ 3 อย่าง คือ ความเหมือน ความแตกต่าง และความสัมพันธ์ร่วม ซึ่งแล้วแต่เด็กจะเลือกใช้(ดังนั้นครุควรถามเมื่อจัดกิจกรรมทั้งนี้เพื่อให้ประเมินเด็กได้อย่างถูกต้อง) ซึ่งเด็กปฐมวัยส่วนใหญ่จะเลือกใช้เกณฑ์ 2 อย่าง คือ ความเหมือน และความต่าง เมื่อเด็กสามารถสร้างความเข้าใจได้อย่างถ่องแท้เกี่ยวกับความสัมพันธ์แล้วเด็กจึงจะจำแนกโดยใช้ความสัมพันธ์ร่วมได้
               3. ทักษะการเปรียบเทียบ(Comparing)  คือ การที่เด็กต้องอาศัยความสัมพันธ์ของวัตถุสิ่งของหรือเหตุการณ์ ตั้งแต่สองสิ่งขึ้นไป บนพื้นฐานของคุณสมบัติที่มีลักษณะเฉพาะอย่าง เช่น เด็กสามารถบอกได้ว่าลูกบอลลูกหนึ่งมีขนาดเล็กกว่าลูกอีกลูกหนึ่ง นั่นแสดงให้เห็นว่า เด็กเห็นความสัมพันธ์ของลูกบอล คือ เล็ก - ใหญ่ ความสำคัญในการเปรียบเทียบ คือ เด็กจะต้องมีความเข้าใจเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะของสิ่งนั้น ๆ และรู้จักคำศัพท์คณิตศาสตร์  การเปรียบเทียบนับว่าเป็นพื้นฐานสำคัญต่อการเรียนในเรื่องการวัดและการจัดลำดับ
               4. ทักษะการจัดลำดับ(Ordering)  คือ การส่งเสริมให้เด็กได้พัฒนาความคิดรวบยอดเกี่ยวกับการจัดลำดับวัตถุสิ่งของหรือเหตุการณ์ ซึ่งเป็นทักษะการเปรียบขั้นสูง เพราะจะต้องอาศัยการเปรียบเทียบสิ่งของมากกว่าสองสิ่งหรือสองกลุ่ม การจัดลำดับในครั้งแรก ๆ ของเด็กปฐมวัยจะเป็นไปในลักษณะการจัดกระทำกับสิ่งของสองสิ่ง เมื่อเกิดการพัฒนาจนเกิความเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วเด็กจึงจะสามารถจัดลำดับที่ยากยิ่งขึ้นได้
               5. ทักษะการวัด(Measurement)   เมื่อเด็กมีประสบการณ์เกี่ยวกับการจัดประเภท การเปรียบเทียบ และการจัดลำดับมาแล้ว เด็กจะพัฒนาความสามารถเข้าสู่เรื่องการวัดได้ ความสามารถในการวัดของเด็ก จะมีความสัมพันธ์กับความสามารถใสนการอนุรักษ์(ความคงที่) เช่น เด็กสามารถเข้าใจเกี่ยวกับความยาวของเชือกได้ว่า เชือกจะมีความยาวเท่าเดิมถึงแม้ว่าจะเปลี่ยนทิศทางหรือตำแหน่งก็ตาม
               6. ทักษะการนับ(Counting)   แนวคิดเกี่ยวกับการนับจำนวน ได้แก่ การนับปากเปล่า บอกขนาดของกลุ่มที่มีขนาดเท่ากันโดยไม่ต้องนับ  นับโดยใช้ลำดับที่นับจำนวนเพิ่มขึ้น  นับเพื่อรู้จำนวนที่มีอยู่ การจดตัวเลข  การนับและเข้าใจความหมายของจำนวน  การใช้สัญลักษณ์แทนจำนวน ในเด็กปฐมวัยชอบการนับแบบท่องจำโดยไม่เข้าใจความหมาย การนับแบบท่องจำนี้จะมีความหมายต่อเมื่อเชื่อมโยงกับจุดประสงค์บางอย่าง เช่น การนับจำนวนเพื่อนในห้องเรียน นับขนมที่อยู่ในมือ แต่การนับของเด็กอาจสับสนได้หากมีการจัดเรียงสิ่งของเสียใหม่ เมื่อเด็กเข้าใจเรื่องการอนุรักษ์(จำนวน)แล้วเด็กปฐมวัยจึงจะสามารถเข้าใจเรื่องการนับจำนวนอย่างมีความหมาย
               7. ทักษะเกี่ยวกับเรื่องรูปทรงและขนาด(Sharp and Size)   เรื่องขนาดและรูปทรงจะเกิดขึ้นกับเด็กโดยง่าย ทั้งนี้เนื่องจากเด็กคุ้นเคยจากการเล่น การจับต้องสิ่งของ ของเล่น หรือวัตถุรูปทรงต่าง ๆ อยู่เสมอในแต่ละวัน  เราจึงมักจะได้ยินเด็กพูดถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับรูปทรงหรือขนาดอยู่เสมอ  ครูสามารถทดสอบว่าเด็กรู้จักรูปทรงหรือไม่ได้โดยการให้เด็กหยิบ/เลือก สิ่งของตามคำบอก เมื่อเด็กรูปจักรูปทรงพื้นฐานแล้วครูสามารถสอนให้เด็กรู้จักรูปทรงที่ยากขึ้นได้
                ทักษะพื้นฐานในการคิดคำนวณ สำหรับเด็กปฐมวัยอาจแบ่งได้ 3 ทักษะ 
                1. ทักษะในการจัดหมู่
                2. ทักษะในการรวมหมู่(การเพิ่ม)
                3. ทักษะในการแยกหมู่(การลด)

การวางแผนการเตรียมพื้นฐานทางวิชาการ

• จัดกลุ่มเด็ก
• เริ่มต้นเรียนรู้โดยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ
• ให้งานเด็กแต่ละคนอย่างชัดเจนว่าต้องทำที่ไหน
• ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง
• ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย
• บันทึกว่าเด็กชอบอะไรที่สุด
• รู้ว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน
• มีอุปกรณ์ไว้สับเปลี่ยนใกล้มือ
• เตรียมทุกอย่างให้พร้อมก่อนเด็กมาถึง
• พูดในทางที่ดี
• จัดกิจกรรมให้เด็กได้เคลื่อนไหว
• มำบทเรียนให้สนุก

การนำไปประยุกต์ใช้

                                   สามารถนำเรื่องการส่งเสริมทักษะพื้นฐานทางการเรียนไปใช้ในการพัฒนาเด็ก เมื่อต้องพบเจอกับสถานการณ์จริงได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม ช่วยปรับเปลี่ยนพฤติกรรมทางการเรียนรู้ของเด็กให้ดียิ่งขึ้นและเต็มศักยภาพ

การประเมินผล

• ตนเอง  :  เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อย  ตั้งใจฟังอาจารย์เฉลยข้อสอบกลางภาคที่ได้สอบไปแล้ว จดบันทึกเพิ่มเติมในส่วนที่ตอบผิดและจดบันทึกเนื้อหาเพิ่มเติมจากในชีทการเรียน ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมอย่างสนุกสนาน 
• เพื่อน  :  เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อย  เพื่อนๆตั้งใจฟังขณะที่อาจารย์เฉลยข้อสอบกลางภาคที่ได้สอบไปแล้วแต่ละข้อและตั้งใจฟังขณะอาจารย์สอน ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมอย่างสนุกสนาน
• อาจารย์  : เข้าสอนตรงต่อเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย อาจารย์เฉลยข้อสอบกลางภาคที่ให้นักศึกษาสอบไปแล้วอย่างละเอียดเพื่อให้นักศึกษาเข้าใจในเรื่องนั้นๆมากยิ่งขึ้น อาจารย์สอนเนื้อหาในแต่ละส่วนได้เข้าใจง่าย พูดเน้นในส่วนที่สำคัญ และมีกิจกรรมการสอนที่สนุกสนาน

สัปดาห์ที่ 14

บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วัน/เดือน/ปี 13 เมษายน พ.ศ.2558

ครั้งที่ 14 กลุ่มเรียน 104 วันจันทร์  

เวลาเข้าเรียน 12.20 - 15.50 น. ห้อง 435 อาคาร 4

                    สัปดาห์นี้ไม่มีการเรียนการสอน เนื่องจากตรงกับวันสงกรานต์

สัปดาห์ที่ 13

บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วัน/เดือน/ปี 6 เมษายน พ.ศ.2558

ครั้งที่ 13 กลุ่มเรียน 104 วันจันทร์  

เวลาเข้าเรียน 12.20 - 15.50 น. ห้อง 435 อาคาร 4

                             สัปดาห์นี้ไม่มีการเรียนการสอน เนื่องจากตรงกับวันจักรี